เก็บกินมะม่วงในชนบท

ปีนี้ผลผลิตมะเกี๋ยงเยอะมากจนเห็นได้ชัดแม้แต่สำหรับคนที่ไม่รู้จักมะเกี๋ยงเลยอย่างฉัน

ตามทางเขา ตามไร่นาในหมู่บ้าน ตามป้ายรถเมล์ ตามกำแพงบ้านแต่ละหลัง...

เยอะจนน่าเป็นห่วงว่ากิ่งไม้จะหักหรือเปล่า

มะเกี๋ยงออกผลดกและสุกเต็มต้น

แต่ไม่ว่าจะออกผลดกแค่ไหน...

ไม่ใช่ต้นมะเกี๋ยงของฉันนี่นา เสียดายจัง ㅜ.ㅠ

ระหว่างเดินเล่น ฉันเห็นคนงานสวนกำลังเก็บเกี่ยวผลมะเกี๋ยงอยู่ในสวนมะเกี๋ยง

เลยซื้อมาเต็มตะกร้า

วางเรียงกันและวางแผนที่จะกินทีละลูกเมื่อสุกแล้ว แต่...

หัวหน้าหมู่บ้านบอกว่ามะเกี๋ยงลูกเล็กแต่หวานมากและแบ่งให้ฉัน

ลุงข้างบ้านบอกให้ฉันไปเก็บมะเกี๋ยงจากต้นมะเกี๋ยงของเขาได้

คุณยายที่ฉันเจอระหว่างเดินเล่นก็เช่นกัน

ชี้ไปที่ต้นมะเกี๋ยงสามต้นที่อยู่ใต้เงามากในภูเขา

บอกให้ฉันไปเก็บได้เลย

ลูกชายของเธอมักจะมาเก็บ แต่ปีนี้เขาไม่มา...

นี่แหละที่เรียกว่าโชคดีใช่ไหม ฮ่าๆ

ฉันเลยสั่งอุปกรณ์เก็บเกี่ยวผลไม้คล้ายๆคันเบ็ดมาเตรียมตัว

แล้วก็ไปเก็บมะเกี๋ยง

อ่า~เหนื่อยจัง แต่ไม่เหนื่อยเลย

ความสุขของการเก็บเกี่ยว

เก็บจากสามต้นได้ประมาณสามตะกร้า

รวมกับที่ซื้อมาแล้วด้วย

ฉันเลยตัดสินใจที่จะปล่อยให้เหลือไว้ให้พวกนกบ้าง

ซื้อเครื่องอบแห้งอาหารมาทำมะเกี๋ยงอบแห้ง

โอ้โห~เพราะมะเกี๋ยงนี่แหละทำให้ฉันทิ้งชีวิตแบบเรียบง่ายไปเลย

มะเกี๋ยงอบแห้งช่วยเพิ่มสีสันให้กับสลัดฤดูใบไม้ร่วงได้ : )

มะเกี๋ยงอบแห้งสำเร็จรูปใช้เป็นของว่างหรือกับแกล้มไวน์ได้

หรือโรยหน้าสลัดก็อร่อยไม่แพ้กัน

ฉันคงเอาของที่เหลือไปฝากที่กรุงโซล

อาหารท้องถิ่นแท้ๆจากโกซองที่สะอาด ฮ่าๆ

ได้เรียนรู้สิ่งล้ำค่า

ที่ชนบท

มะเกี๋ยงนั้นเก็บเกี่ยวไม่ใช่ซื้อ

ถึงแม้จะไม่มีต้นมะเกี๋ยงเป็นของตัวเองแต่ก็มีมะเกี๋ยงกินเหลือเฟือ