Bahçemde Güneş Işınlarını Hasat Ediyorum

Sağlıklı bir yemek denilince akla ilk gelenlerden biri de sebze sarmalarıdır.

Çeşitli taze ve yumuşak yapraklı sebzelerle, pirinç ve etle doldurup ağza alınca ortaya çıkan lezzet gerçekten harika!

Sidney'de evime davet edip birlikte yemek yediğim arkadaşlarım, sarmaların tadına alışana kadar içten içe biraz tedirgin görünmüşlerdi.

Çatalla alıp, bıçakla küçük parçalara bölerek lokma büyüklüğünde yiyen kişilere, yumruk büyüklüğünde bir sarmayı bir seferde yemeyi söylemek biraz fazla mı olmuştu acaba? ㅋㅋㅋ

Her şeyde olduğu gibi, başlangıç zordur.

Daha sonra, süpermarkette marul görür görmez hemen alıp, evde de üzerine sarmısaklı sos koyarak sarmalar yapmaya başladıklarını söylediler.

Kore'ye dönüp sonunda köy evime taşındığımda, bahçemde hangi sebzeleri yetiştireceğimi düşünürken aklıma ilk gelen şey, hiç şüphesiz maruldu.

Başka bir şey ekemesem bile, marul mutlaka ekmeliydim.

Kitaplardan öğrendiğim tarım bilgileriyle, tohumları ekip yetiştirdiğim bahçemin minik marulları.

Her sabah su veriyor, yabani otları temizliyor, ara sıra gübre de veriyor, ve seyreltiyorum...

Bazıları almak daha ucuz der ama, bu konu sadece kapitalist mantıkla ele alınacak bir şey mi?!

Carl Sagan, <<Kozmos>> adlı eserinde şöyle demişti:

Bitkiler güneş ışığını alarak ışık enerjisini kimyasal enerjiye dönüştürür. Düşünüldüğünde, tüm hayvanlar bitkilere parazit gibi bağlıdır.Tarım nedir? Güneş ışığını sistematik bir şekilde hasat etmekten başka bir şey değildir.

Yani, ben şu anda marul yetiştirerek güneş ışığını hasat edip yiyorum demektir. Hahaha